Jak reagować na złość dziecka?
Na początku tego tekstu warto przypomnieć, że emocje towarzyszą nam bez przerwy, wpływają na nasze zachowanie, samopoczucie i wybory. Złość jest jedną z sześciu emocji podstawowych i pełni równie ważną funkcję w życiu człowieka jak pozostałe z nich tj. radość, smutek, strach, zaskoczenie i wstręt.
Złość jest nam bardzo potrzebna aby stawiać granice, wyrażać nasze potrzeby, mówić czego chcemy, a czego nie. Emocja ta jest szczególnie trudna dla dzieci, gdyż niekontrolowana może przerodzić się w agresję i przemoc.
W przypadku dzieci, gdy ich układ nerwowy nie jest jeszcze dobrze ukształtowany, frustracja może pojawiać się gdy są zmęczone, głodne, mają jakiś problem, a więc gdy nie są zaspokojone ich potrzeby lub sobie z czymś nie radzą. Jednak dzieci nie mając dobrze wykształconego języka emocji- mają trudność z zakomunikowaniem tego, co się z nimi dzieje, co czują, czego potrzebują.
Co zatem robić gdy moje dziecko się złości?
Przede wszystkim – jeśli chcesz uporać się ze złością swojego dziecka, to musisz zacząć od siebie. Kiedy Ty nauczysz się konstruktywnie wyrażać złość, to będziesz mieć więcej cierpliwości do swojego potomka.
Co można zrobić ponadto?
* Nie mów do dziecka, żeby przestało, żeby się nie złościło, nie tłumacz racjonalnie dlaczego musi być tak, a nie jak ono chce – dziecko nie będzie tego słyszeć.
* Zniż się do poziomu dziecka (niech Cię widzi). Ukucnij, usiądź koło niego.
* Zauważ i nazwij emocję – „widzę, że się złościsz, bo…. „(podaj powód) , „widzę, że jest Ci przykro, bo….”
* Okaż empatię- „Przykro mi, że tak się czujesz”.
* Zapewnij poczucie bezpieczeństwa – „Jestem przy Tobie” jeśli się da to przytul swoje dziecko.
Kiedy dziecko ochłonie:
* Teraz dopiero możesz powiedzieć dlaczego nie może być tak jak ono chce.
* Możesz spytać czego teraz potrzebuje.
* Możecie porozmawiać, zrobić psychoedukację o złości- co czułeś w ciele, możecie narysować termometr złości lub złość, przeczytać bajkę terapeutyczną.
Dziecko w złości mnie bije, co wtedy?
* Zniż się do poziomu dziecka i nazwij jego emocje oraz wyznacz granice: „Widzę, że się złościsz, ale nie zgadzam się na bicie. Jeśli chcesz to mogę Cię przytulić, ale mnie nie bij”.
* Jeśli dziecko jest w histerii i może zrobić sobie krzywdę przede wszystkim zapewnij mu bezpieczeństwo, jeśli to konieczne to je przytrzymaj, żeby np. nie spadło z łóżka.
* Gdy ochłonie nazwij jeszcze raz emocję, wykaż empatię (Widziałam, że było Ci bardzo trudno. Co się stało? Opowiesz mi o tym?).
* Spytaj dziecko czego potrzebuje.
Pamiętaj, że takie zachowania nie przychodzą łatwo, trzeba je ćwiczyć, ćwiczyć i ćwiczyć. Jeśli stracisz cierpliwość- nie poddawaj się. Następnym razem będzie lepiej.
Literatura:
