Budynek szkoły z 1910 roku
Publiczna Szkoła w Lipianach powstała jako jedna z pierwszych w powiecie pyrzyckim. Budynki pozostałe po Niemcach, w których zamierzono zorganizować szkołę w Lipianach zostały wybudowane w latach 1903 – 1904. Do 1939 roku mieściły się w nich koszary wojskowe, w latach 1935 – 1945 były przeznaczone na szpital wojskowy. W lipcu 1945 roku pierwszy starosta Ziemi Pyrzyckiej Aleksander Debolski poprosił przybyłego zza Buga Konrada Gutowskiego, by w Lipianach zorganizował szkołę.
W chwili organizacji gmach był zajęty przez Rosyjską Komendę Wojenną. Dzięki staraniom Pełnomocnika Rządu na Obwód Pyrzyce (Aleksandra Debolskiego) Komenda została zlikwidowana, a gmach oddany do użytku szkoły. Pierwsze zapisy dzieci w wieku 7 – 14 lat do Szkoły Podstawowej w Lipianach odbyły się 26 sierpnia 1945 roku. Zapisy do szkoły prowadził Konrad Gutowski, który został pierwszym jej kierownikiem. On to właśnie posiadał pełne przygotowanie nauczycielskie.
10 września 1945 roku podjęło naukę 219 lub 209 uczniów, zajęcia odbywały się w czterech izbach lekcyjnych. Poza panem Gutowskim pracę w pierwszych latach, po wojnie podjęli: Zofia Starzykówna (późniejsza Gutowska), Ireneusz Brzozowski, Michał Kornas, Antoni Smoliński i Adela Budkiewicz. W roku następnym szkołę ukończyło 12 absolwentów.
W 1951 r. utworzono od 1 września pierwszą szkołę średnią (przeniesioną z Kamienia Pomorskiego) na terenie powiatu pyrzyckiego tj. Państwową Szkołę Ogólnokształcącą, której dyrektorem został mgr Jan Czarnota. W latach 1948 – 1951 powstają Wiejskie Szkoły Podstawowe w Batowie, Krasnem, Skrzynce i Jedlicach. Szkoła Podstawowa w Lipianach rozwija się bardzo dynamicznie. W 1951 roku do szkoły uczęszczało 399 uczniów, a już w roku 1966 było ich 1077.
Biorąc pod uwagę warunki pracy (14 izb lekcyjnych) podjęto decyzję o likwidacji klas jedenastych. W roku 1961/1962 i 1962/1963 nie było absolwentów tejże szkoły. Natomiast w roku 1965 decyzją Inspektora Oświaty i Wychowania zostaje oddzielona Szkoła Podstawowa od Liceum. Lipiańskie Liceum uzyskuje w tym czasie jedno z najlepszych wyników promocji w województwie. W latach 1961 – 1966 w Lipianach działa Wieczorowa Szkoła Podstawowa dla Dorosłych. W uznaniu zasług dla szkolnictwa na terenie ziem odzyskanych lipiańska szkoła w 1966 roku otrzymuje „Odznakę Tysiąclecia” oraz nadano jej imię Tadeusza Kościuszki.
W 1968 roku dyrektorem Szkoły Podstawowej zostaje mgr Jan Stolarczyk, zastępcami: mgr Jan Rola i mgr Zbigniew Herezo. W tymże roku baza lokalowa szkoły uległa polepszeniu, dzięki wybudowaniu nowego obiektu. W nowo oddanym budynku, który funkcjonuje do dziś, znajdowało się pięć izb lekcyjnych.
Od 01 września 1970 roku Liceum Ogólnokształcące zostaje przeniesione do nowo wybudowanych obiektów w Pyrzycach, dokąd też przeniesiono całe archiwum dotyczące LO w Lipianach. W tymże roku dokonano naboru uczniów do pierwszej klasy Zasadniczej Szkoły Zawodowej. W latach 1971 – 1973 funkcjonowała filia Technikum Mechanicznego z Barlinka. W latach 1970 – 1973 nastąpiła kolejna rozbudowa szkoły. Nowy budynek zwany „elką” (kształt litery „L”) o powierzchni użytkowej 677 m2 jest dwukondygnacyjny.
W latach 1973 – 1984 szkoła przyjmuje nazwę Zbiorczej Szkoły Gminnej. Decyzją Kuratora Oświaty i Wychowania z dnia 28 maja 1976 roku Nr 0-VII-0222-4/76 nadano szkole imię Kornela Makuszyńskiego. Dnia l czerwca 1976 roku odbyła się w szkole wielka uroczystość – nadanie szkole imienia Kornela Makuszyńskiego. Na ręce ówczesnego dyrektora Zbiorczej Szkoły Gminnej mgr Stanisława Chrobrowskiego przekazano młodzieży szkolnej piękny sztandar ufundowany przez Fabrykę Armatur, sprawującą patronat nad szkołą. Odsłonięty został również pomnik Koziołka Matołka, wykonany przez nauczyciela plastyki pana Jerzego Szewczyka. Koziołek wykonany był z drewna, a jego podstawę stanowił pień ściętego drzewa. Na początku lat 80-tych podjęto decyzję o usunięciu rzeźby z placu szkolnego, gdyż została zniszczona przez korniki.
Dnia l czerwca 1976 roku w uroczystości nadania szkole imienia wzięły udział delegacje zakładów pracy, ówczesne władze oświatowe ze Szczecina i miejsko- gminne władze administracyjne z Lipian. Obecne były również poczty sztandarowe z innych, sąsiednich szkół.
Powstał nawet hymn szkoły „My lipiańska młodzież”, którego słowa i muzykę napisała i opracowała nauczycielka nauczania początkowego mgr Elżbieta Cichacka. Hymn ten od kilku lat, dla wszystkich szkół noszących imię Kornela Makuszyńskiego, jest hymnem Komelowców. Dokonano w nim niewielkiej zmiany, a mianowicie słowa „My lipiańska młodzież” zastąpiono słowami „My kornelowska młodzież”. Śpiewany jest w każdej z tych szkół w chwilach podniosłych i uroczystych. Kornelowcy to dzieci, młodzież, nauczyciele szkół, przedszkoli, domów dziecka z całej Polski, którzy należą i działają w Kręgu Przyjaźni Szkół i Placówek imienia Kornela Makuszyńskiego. Obrzędy i zwyczaje związane z patronem, wprowadzone do szkolnych uroczystości stały się już ich tradycją. Idee, które łączą kornelowców najlepiej wyraża Hymn Kornelowców:
HYMN SZKOŁY I. My lipiańska (kornelowska) młodzież mamy słońce w herbie więc radośnie się dziś uśmiechamy. Chcemy, by ptaki spokojnie wiły gniazda nad ziemią, by cały świat śmiał się razem z nami. Ref. Jest taka siła, siła uśmiechu i dla niej właśnie warto żyć Chcemy, by wszystkie dzieci na świecie mogły z uśmiechem przez życie iść. Jest taka siła, siła uśmiechu i dla niej właśnie warto żyć Chcemy, by wszystkie dzieci na świecie mogły z uśmiechem przez życie iść. II. My lipiańska młodzież za patrona mamy przyjaciela wszystkich dzieci, On nauczył nas tego, by wśród zmartwień i zgryzot znaleźć miejsce i dla uśmiechu. Ref…
W 2001 roku szkoła obchodziła 25 – lecie nadania im. Kornela Makuszyńskiego, z tej okazji na bramie szkolnej po raz drugi została postawiona rzeźba Koziołka Matołka wykonana przez Jerzego Szewczyka. Do naszej szkoły przyjechało wielu wspaniałych gości ze szkół noszących im. naszego patrona.
W 1980 roku przeprowadzona ekspertyza potwierdziła zły stan, tzw. „czerwonego” budynku – jednego z dwóch przedwojennych obiektów szkolnych. Stare stropy grożące zawaleniem nadawały się do wymiany. W 1982 roku władze szkoły zmuszone były odwołać zajęcia w tych pomieszczeniach. Szkoła zmuszona była wynajmować pomieszczenia na prowadzenie zajęć. Część dzieci lokowano w świetlicy Miejskiego Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej, część uczęszczała na zajęcia do Miejsko-Gminnego Ośrodka Kultury, a część dzieci pobierała lekcje w świetlicy spółdzielni mieszkaniowej. Salę gimnastyczną szkoły przedzielono przepierzeniami, uzyskując dwie klasy, zaadoptowano też szatnię i pomieszczenia po bibliotece.
W ramach kapitalnego remontu budynku dobudowano jedno piętro i tzw. „łącznik”. Poprawiły się warunki socjalne i sanitarne szkoły. Remont zakończył się w 1986 roku.
Drugim obiektem z okresu przedwojennego jest tzw. „biały” budynek szkoły w Lipianach. Podzielony jest on na dwie części: jedna to dwa mieszkania nauczycielskie, druga – sale lekcyjne i pomieszczenia sanitarne. Osiem izb lekcyjnych znajdujących się w tym budynku przeznaczono na nauczanie wczesnoszkolne, czyli dla klas od I do III. W ostatnich trzech latach przeprowadzono szereg prac modernizacyjnych wewnątrz budynku (położenie glazury i terakoty w pomieszczeniach sanitarnych i w korytarzu na parterze) oraz na zewnątrz (odnowienie elewacji), adaptacja pomieszczeń po świetlicy na szatnie, wymiana okien, położenie nowego dachu.
Obiekt obecnej sali gimnastycznej pochodzi z XIX wieku. W latach 1945 – 1948 został zaadoptowany na niepełnowymiarową salę gimnastyczną.
Ogólna powierzchnia użytkowa budynku wynosi 313 m2 , a sama sala gimnastyczna o wymiarach 20 x 12 m. przeznaczona jest dla uczniów od klasy IV. Obok sali gimnastycznej znajdują się pomieszczenia sanitarne, szatnie oraz natryski. W latach 1986 – 1989 przeprowadzony został kapitalny remont tego obiektu. W roku 1986 urządzono drugą, niepełnowymiarową salkę gimnastyczną adoptując pomieszczenia po garażach. Łączna powierzchnia użytkowa obiektu wynosi I95m, a zawiera trzy pomieszczenia; dwie szatnie oraz salkę gimnastyczną o wymiarach 12 m x 11 m. Przeznaczono ją na zajęcia wychowania fizycznego dla klas początkowych.
Działalność każdej szkoły powinna być wspierana pracą świetlicy i biblioteki szkolnej. Nie mogłyby one jednak funkcjonować, gdyby nie stworzono im warunków lokalowych. Zespół Szkół w Lipianach oraz Miejsko-Gminna Biblioteka Publiczna w Lipianach postanowiły połączyć Bibliotekę Publiczną z Biblioteką Szkolną poprzez połączenie księgozbiorów dla wspólnego korzystania z niego przez środowisko szkolne i miejskie. Na podstawie porozumienia z dnia l września 1992 roku nową siedzibą obu połączonych bibliotek stał się odbudowany dom mieszczański z końca XVIII wieku (zachowano pierwotną architekturę). W Bibliotece funkcjonuje m.in. oddział dla dzieci, dla dorosłych (czytelnia i wypożyczalnia) oraz świetlica szkolna. Stan bazy materialno – lokalowej Szkoły Podstawowej w Lipianach w pierwszym jej okresie organizowania ocenić można jako ubogi. Jednak dotkliwsze były braki w sprzęt szkolny i pomoce naukowe. Braki te powiększały trudności organizacyjne szkolnictwa w Lipianach. Z upływem czasu zmieniał się sprzęt, a równocześnie zmieniało się urządzanie klas i wyposażenie.
W okresie ponad pięćdziesięcioletniej pracy szkoły wybudowano nowe obiekty szkolne, dokonywano kapitalnych remontów budynków już istniejących, dokonywano bieżących napraw i modernizacji sal lekcyjnych. Dojeżdżają tu dzieci z 10 wiosek: ze Skrzynki, Batowa, Wołczyna, Krasna, Połczyna, Nowic, Jedlic, Brzostowa, Osetnej, Mironowa. Trasa przejazdu wynosi od 3 do 12 kilometrów.